Kurangkan, Gunakan Semula, Kitar Semula! Kurangkan, Gunakan Semula, Kitar Semula! Bergema melaungkan chant setiap tahun pada hari bumi, memegang sepanduk bumi hijau dengan tompok-tompok biru dan menumpukan diri kita kepada sebab alam sekitar. Daripada memisahkan sampah kami di dalam tong berwarna yang berbeza, menggalakkan rakan-rakan dan keluarga kami untuk membawa beg tote kanvas mereka semasa melakukan kedai makanan harian mereka, untuk membanjiri jalan menuntut tindakan untuk perubahan iklim.
Pengurusan sisa sentiasa menjadi topik perbualan; Pembelajaran kitar semula dan corak lestari dari usia muda telah berada di barisan hadapan kebanyakan zaman kanak-kanak kita. Punca kami diajar untuk berjuang dengan glitter dan pen berwarna; Kotak kecil aktivisme dengan busur yang sempurna menyembunyikan realiti suram sumbangan kita kepada perubahan iklim.
Semua negara berusaha untuk pertumbuhan ekonomi, tetapi apakah maksudnya untuk persekitaran kita?
Gambar oleh Hari Nandakumar pada Unsplash
Bank Dunia telah melaporkan bahawa penjanaan sisa jauh lebih tinggi di negara berpendapatan tinggi kerana pendapatan yang tinggi bermakna penggunaan yang lebih besar dan tahap sisa yang lebih tinggi. Walaupun pengumpulan sisa dan beberapa bentuk infrastruktur kitar semula hampir pasti di negara berpendapatan sederhana tinggi dan berpendapatan tinggi, hanya kurang daripada separuh sisa bandar dikumpulkan di negara berpendapatan rendah. Begitu juga, terdapat perbezaan besar dalam kadar kitar semula di negara berpendapatan tinggi dan rendah. Apabila perbandaran dan pembangunan berkembang dengan teguh, krisis sisa hanya akan menjadi lebih teruk; Bank Dunia telah menganggarkan bahawa dalam 30 tahun akan datang, sisa global dijangka meningkat sebanyak 70%
COVID-19 dan masalah sisa plastik...
Gambar oleh Kay Lau di Unsplash
Sekiranya keadaan perubahan iklim belum teruk - permulaan wabak telah membawa lonjakan penggunaan plastik, dengan lonjakan plastik sekali guna yang dibuang seperti botol sanitiser, topeng, sarung tangan dan banyak lagi. Tambahan pula, dengan pelaksanaan sekatan pergerakan di seluruh dunia, restoran, bahkan yang mengurangkan sisa plastik sebelum pandemik, tidak mengehadkan jumlah plastik yang terlibat dalam perintah bawa pulang.
"Industri plastik merebut pandemik sebagai peluang untuk cuba meyakinkan orang ramai bahawa plastik sekali guna diperlukan untuk memastikan kita selamat dan boleh guna semula adalah kotor dan berbahaya," kata John Hocevar, pengarah kempen lautan di Greenpeace.
Terdapat ketakutan berterusan bahawa beg dan produk yang boleh digunakan semula menimbulkan ancaman untuk menyebarkan virus; kebimbangan kesihatan yang semakin meningkat terhadap Covid-19 telah membalikkan sebarang kemajuan mampan yang dicapai. Sesetengah bandar juga telah menarik balik larangan ke atas beg plastik, dan peruncit menghalang pelanggan daripada menggunakan beg yang boleh digunakan semula.
Memandangkan lonjakan penggunaan plastik ini sepanjang pandemik, bagaimana keadaan dunia ketika kitar semula? Jerman memimpin dengan mengitar semula 68% sisa perbandarannya; statistik kitar semula mereka yang mengagumkan boleh dikreditkan kepada kesedaran awal mengenai isu-isu perubahan iklim dan dasar-dasar lama yang telah tertanam kitar semula ke dalam budaya Jerman. Purata isi rumah Jerman mempunyai enam tong kitar semula. Ia diikuti rapat oleh Wales dengan 64 peratus dan Singapura dengan 60 peratus sisa perbandaran kitar semula.
Malaysia berbanding sisa plastik
Krisis sisa plastik di Malaysia merupakan nadi kepada isu-isu negara. Berikutan larangan China ke atas import sisa plastik, Malaysia telah menjadi tempat pembuangan baharu bagi negara-negara maju. Selain itu, pihak berkuasa tempatan (PBT) telah menutup 117 kilang kitar semula haram; Sebanyak 250 kontena sisa plastik dilaporkan diimport secara haram ke negara ini, walaupun didakwa dihantar pulang ke negara asal. Syarikat import Malaysia yang mempunyai permit yang diluluskan terus membawa masuk sisa plastik. Kerajaan berusaha meningkatkan kesedaran awam, mengukuhkan kawalan ke atas sisa asing yang diimport, menutup kilang kitar semula plastik haram, dan menggalakkan pengurusan sisa pepejal yang mampan.
Walaupun import ini terus menjadi isu butang panas, ia menyumbang kepada sebahagian kecil daripada jumlah sisa plastik negara - sebahagian besarnya berpunca daripada penggunaan domestik plastik sekali guna. Malaysia mengitar semula hanya 10.5% daripada sisa yang dihasilkannya, dengan 90% dilupuskan di tapak pelupusan sanitari. Berpasangan dengan pembandaran yang pesat dan peningkatan taraf hidup yang datang daripada pertumbuhan ekonomi telah membawa kepada masalah pengurusan sisa pepejal yang ketara. Malaysia dilaporkan menghadapi krisis Sisa Pepejal Perbandaran (MSW), menjana 33000 t/d, bersamaan dengan 1.17 kg/orang sehari.
Di samping itu, inisiatif pengumpulan komuniti yang dikenali sebagai "gotong-royong" juga memainkan peranan besar dalam pengumpulan sampah di Malaysia. Plastik yang boleh dikitar semula dihantar kepada pengitar semula plastik melalui industri, pemungut tapak pelupusan sampah dan pengguna melalui badan amal dan kedai sampah. Walau bagaimanapun, walaupun dengan langkah-langkah ini, data mengenai jumlah jenis dan jumlah plastik jarang. Walaupun sebahagian besar negeri dan wilayah di Malaysia pada masa ini menyokong pengumpulan sisa pepejal perbandaran, dalam bentuk tepi jalan atau drop-off, digabungkan dengan pemungut dan pengisihan manual kitar semula tertentu dari tapak pelupusan, kuantiti sebenar kitar semula yang disusun adalah minimum.
Ini mungkin boleh disamakan dengan kualiti, kuantiti dan bentuk pengumpulan, penyusunan dan kitar semula berbeza dari negeri ke negeri di seluruh Malaysia. Oleh kerana sifat sistem pengurusan sisa yang terdesentralisasi di Malaysia, set data yang menggambarkan trend semasa, terutamanya dari segi peratusan setiap jenis plastik dan penjanaannya kepada kitar semula akhir hayat, tidak boleh diambil kira. Walaupun mungkin terdapat beberapa penilaian kuantitatif, data cenderung berdasarkan ekstrapolasi dan kajian kes mikroskopik, menjadikannya tidak boleh dipercayai dan sukar untuk umum.
Adakah ekonomi pekeliling penyelesaiannya?
Gambar oleh Jilbert Ebrahimi di Unsplash
Dalam ekonomi linear, barangan digunakan sekali dan dibuang di tempat lain, menimbulkan ancaman besar kepada sumber dan alam sekitar kita. Secara amnya, mengambil pandangan yang tidak dapat dilihat, pendekatan luar fikiran terhadap perkara-perkara semakin bermasalah dalam jangka masa panjang. Sebaliknya, ekonomi pekeliling adalah mengenai kemampanan dan kesan sosial jangka panjang yang positif. Berdasarkan idea "reduce-redesign-reuse" untuk membolehkan sistem kami kurang bergantung kepada bahan mentah dara dan sememangnya lebih mampan dengan menggunakan semula sumber apabila mungkin.
Melaksanakan ekonomi pekeliling memerlukan anjakan budaya dan pemikiran yang besar yang bermula dengan kita. Mengambil halaman daripada buku permainan Jerman, dasar kitar semula mereka telah dilaksanakan sejak tahun 90-an, membawa mereka ke tempat mereka hari ini. Membina ekonomi yang mampan tidak berlaku dalam sekelip mata. Caranya adalah untuk mengubah amalan lestari menjadi tabiat yang memerlukan kegigihan dan peringatan berterusan.
Salah satu sebab utama krisis sisa Malaysia adalah kurangnya kesedaran dan kemudahan mengenai isu sisa plastik. Bagi kami, Beyond Bins ialah cara kami memilih untuk menangani krisis sisa plastik. Mengalihkan sisa plastik dari tapak pelupusan sampah dan menggunakan semula sisa plastik adalah salah satu cara utama kita berusaha untuk melakukan bahagian kita untuk planet ini. Walau bagaimanapun, di tengah-tengah visi kami adalah untuk memberi peluang kepada masyarakat untuk didedahkan kepada penyelesaian inovatif ketika menangani sisa dan lebih bermaklumat mengenai implikasi alam sekitar.
